旧游多过隙,新宴且寻盟。鹦鹉林须乐,麒麟阁未成。——王起
分阴当爱惜,迟景好逢迎。林野熏风起,楼台谷雨晴。——刘禹锡
墙低山半出,池广水初平。桥转长虹曲,舟回小鹢轻。——白居易
残花犹布绣,密竹自闻笙。欲过芳菲节,难忘宴慰情。——王起
月轮行似箭,时物始如倾。见雁随兄去,听莺求友声。——刘禹锡
蕙长书带展,菰嫩剪刀生。坐密衣裳暖,堂虚丝管清。——白居易
峰峦侵碧落,草木近朱明。与点非沂水,陪膺是洛城。——王起
拨醅争绿醑,卧酪待朱樱。几处能留客,何人唤解酲。——刘禹锡
旧仪尊右揆,新命宠春卿。有喜鹊频语,无机鸥不惊。——白居易
青林思小隐,白雪仰芳名。访旧殊千里,登高赖九城。——王起
酂侯司管钥,疏傅傲簪缨。纶綍曾同掌,烟霄即上征。——刘禹锡
册庭尝接武,书殿忝连衡。兰室春弥馥,松心晚更贞。——白居易
琴招翠羽下,钩掣紫鳞呈,只愿回乌景。谁能避兕觥。——王起
方知醉兀兀,应是走营营。凤阁鸾台路,从他年少争。——白居易
仆射来示有三春向晚四者难并之说诚哉是言辄…兼简尚书翻译和注释
赏析
仆射来示有三春向晚四者难并之说诚哉是言辄…兼简尚书拼音版
sān chūn jīn xiàng wǎn, sì zhě xī nán bìng. br jiè wèn dī méi zuò, hé rú xié shǒu xíng. br bái jū yì br jiù yóu duō guò xì, xīn yàn qiě xún méng. br yīng wǔ lín xū lè, qí lín gé wèi chéng. br wáng qǐ br fēn yīn dāng ài xī, chí jǐng hǎo féng yíng. br lín yě xūn fēng qǐ, lóu tái gǔ yǔ qíng. br liú yǔ xī br qiáng dī shān bàn chū, chí guǎng shuǐ chū píng. br qiáo zhuǎn cháng hóng qū, zhōu huí xiǎo yì qīng. br bái jū yì br cán huā yóu bù xiù, mì zhú zì wén shēng. br yù guò fāng fēi jié, nán wàng yàn wèi qíng. br wáng qǐ br yuè lún xíng shì jiàn, shí wù shǐ rú qīng. br jiàn yàn suí xiōng qù, tīng yīng qiú yǒu shēng. br liú yǔ xī br huì zhǎng shū dài zhǎn, gū nèn jiǎn dāo shēng. br zuò mì yī shang nuǎn, táng xū sī guǎn qīng. br bái jū yì br fēng luán qīn bì luò, cǎo mù jìn zhū míng. br yǔ diǎn fēi yí shuǐ, péi yīng shì luò chéng. br wáng qǐ br bō pēi zhēng lǜ xǔ, wò lào dài zhū yīng. br jǐ chù néng liú kè, hé rén huàn jiě chéng. br liú yǔ xī br jiù yí zūn yòu kuí, xīn mìng chǒng chūn qīng. br yǒu xǐ què pín yǔ, wú jī ōu bù jīng. br bái jū yì br qīng lín sī xiǎo yǐn, bái xuě yǎng fāng míng. br fǎng jiù shū qiān lǐ, dēng gāo lài jiǔ chéng. br wáng qǐ br cuó hóu sī guǎn yào, shū fù ào zān yīng. br lún fú céng tóng zhǎng, yān xiāo jí shàng zhēng. br liú yǔ xī br cè tíng cháng jiē wǔ, shū diàn tiǎn lián héng. br lán shì chūn mí fù, sōng xīn wǎn gèng zhēn. br bái jū yì br qín zhāo cuì yǔ xià, gōu chè zǐ lín chéng, zhǐ yuàn huí wū jǐng. br shuí néng bì sì gōng. br wáng qǐ br fāng zhī zuì wù wù, yìng shì zǒu yíng yíng. br fèng gé luán tái lù, cóng tā nián shào zhēng. br bái jū yì br提示:拼音为程序生成,因此多音字的拼音可能不准确。
仆射来示有三春向晚四者难并之说诚哉是言辄…兼简尚书作者
白居易(772─846),字乐天,晚年号香山居士。祖籍太原(今属山西),后迁居下邓邽(今陕西渭南县)。早年家境贫困,对社会生活及人民疾苦,有较多地接触和了解。唐德宗贞元十六年(800)中进士,授秘书省校书郎。唐宪宗元和年间任左拾遗及左赞善大夫。元和十年(815),宰相武元衡被平卢节度使李师道派人制死,白居易因上表急请严缉凶手,得罪权贵,贬为江州司马,后移忠州刺史。唐穆宗长庆初年任杭州刺史,曾积极兴修水利,筑堤防洪,泄引湖水,灌溉田亩千顷,成绩卓著。唐敬宗宝历元年(825)改任苏州刺史,后官至刑部尚书。唐武宗会昌六年(846)卒,终年七十五岁。著有《白氏长庆集》七十一卷。在文学上,他与元稹同为新乐府运动的倡导者和中坚,主张「文章合为时而著,歌诗合为事而作」,反对「嘲风雪,弄花草」而别无寄托的作品。其讽谕诗《秦中吟》、《新乐府》,广泛尖锐地揭露了当时政治上的黑暗,抨击了现实中的流弊,表现了爱憎分明的进步倾向。除讽谕诗外,长篇叙事诗《长恨歌》,《琵琶行》也独具特色,为千古绝唱。白诗语言通俗,深入浅出,平易自然,不露雕琢痕迹。其诗刻画人物,形象鲜明,以情动人,具有很高的艺术造诣。晚年寄情山水,也写过一些小词。赠刘禹锡诗云: 「古歌旧曲君休听, 听取新词《杨柳枝》」,可见他曾自度一些新词。其中《花非花》一首,颇具朦胧之美,后世词人如欧阳修、张先、杨慎,都极为赞赏。